Al anderhalve week!
Door: Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline
09 Januari 2013 | Oeganda, Kampala
Ja ja, zo lang ben ik hier al! En tot nu toe vind ik het ook echt leuk en interessant. De vorige keer vertelde ik dat de manier van werken hier anders is, in de afgelopen week heb ik daar heel veel van gemerkt haha! Ik heb het gevoel dat ik hier al het "denkwerk" moet doen en dat anderen helemaal niet kritisch zijn. Je bent wat dat betreft dus eigenlijk op jezelf aangewezen, terwijl je toch met anderen samenwerkt. Aan de ene kant is dit best eens goed om te voelen, aan de andere kant is het natuurlijk helemaal niet goed dat mensen niet kritisch zijn en zelf niet met ideeën komen.
Ook van het "te laat komen" heb ik veel gemerkt. Ondertussen is het zo dat ik verbaasd ben wanneer iemand op tijd komt!
Maargoed, hier een overzicht van wat ik de afgelopen week heb gedaan:
Donderdag en vrijdag heb ik aan het project gewerkt. We hebben die dagen al vooruitgang geboekt door verschillende offertes te ontvangen, met mensen rond de tafel te zitten etc. Vrijdag was er daarnaast nog iets anders wat we moesten doen: een Nederlandse organisatie die een aantal kinderen op de school sponsort, wilde van vijf nieuwe kinderen (van de lijst met gesponserde kinderen) een soort "profiel ontvangen. We hadden dus een vragenlijst opgesteld en aan de schooldirectrice gevraagd of zij een aantal kinderen uit wilde kiezen die op dat moment in de stad waren (veel kinderen gaan tijdens de vakantie naar het dorp waar hun familie vandaan komt). We zijn naar de school gegaan, om daar de vragenlijsten in te vullen en foto's van de kinderen te nemen. Het duurde al vrij lang voordat de kinderen kwamen opdagen, en een paar keer was het ook nog zo dat er alleen een kind of alleen een ouder kwam, terwijl we ze allebei nodig hadden. Uiteindelijk heeft dit ongeveer twee uur geduurd, en toen moesten we alles nog in de computer zetten. We kwamen er toen ook achter dat de gezinssituatie van een van de kinderen niet klopte met wat er vorig jaar was ingevuld...
Vrijdagavond zijn we naar de rugbyclub hier in Kampala geweest. Toen ik hoorde dat we "uitgingen" naar een rugbyclub dacht ik: "huh?!" Maar 's avonds blijkt dit gewoon een soort bar te zijn. Eerst hebben we een tijd boven gezeten, waar het redelijk rustig was. Daarna zijn we naar beneden gegaan, eigenlijk om nog één drankje te drinken voordat we gingen, maar daar zijn we nog best lang gebleven. Dit was wel een aparte ervaring. Beneden was namelijk de echte bar/club en dansten mensen. Dit dansen is echt heel anders dan in Nederland. Mensen gaan gewoon los en het maakt ze niet uit wat anderen denken.
Zaterdag heb ik eerst lekker uitgeslapen, en daarna zijn we naar het national museum geweest in Kampala. Een museum dat qua structuur, onderhoud en allerlei andere dingen heel anders is dan Nederlandse musea. Ik weet zeker dat Manuel hier heel veel commentaar op zou hebben hahaha! Er kropen zelfs torretjes door sommige archeologische vondsten die tentoongesteld waren!
Daarna zijn we iets gaan eten en boodschappen gaan doen, want we hadden letterlijk NIKS meer in huis!
's Avonds zijn we naar een barbeque geweest van iemand uit Canada die uit Oeganda vertrok om in Londen te gaan wonen. Maar de barbeque bleek al 's middags te zijn begonnen, dus toen wij na heel vaak fout te hebben gereden eindelijk op de plaats van bestemming aankwamen, was de barbeque al voorbij (er was nog wel een klein beetje eten over) en was de persoon voor wie dit het afscheidsfeestje was al vertrokken haha. Maar ook al was het eigenlijk al een beetje afgelopen, het was toch erg gezellig! Behalve dan dat de hond des huizes het een grappig spelletje vond om mij hard in mijn arm te bijten. Fijn.
Nadat we bij de Canadezen vertrokken waren, zijn we nog naar de bar Bubbles geweest. Ik had namelijk honger en Marjon had schijnbaar nog zin om uit te gaan haha. Bubbles is officieel een Irish Pub, maar dan aangepast op het Afrikaanse klimaat. Wat betekent dat het voor een groot deel buiten is en dat het er gewoon heel erg als een tropisch oord uitziet haha.
Zondag heb ik eindelijk het echte centrum van Kampala gezien, want zondag is de enige dat dat je daar fatsoenlijk kunt komen zonder weet ik hoe lang in de file te staan. Oké, het is geen mooie stad en het stinkt er, maar het is toch een hele ervaring! Al die mensen, al dat verkeer en al die aparte winkeltjes en kraampjes die je vanuit de auto ziet. We zijn natuurlijk ook langs het bekende plaatje van Kampala gereden: het busstation. Daarna zijn we naar een craft market gegaan, waar ik een tas, een portemonnee (voor mijn Oegandese Shillings die teveel plaats innamen in mijn gewone portemonnee) en een armbandje gekocht heb. En natuurlijk moet je overal afdingen, wat ik echt helemaal niet kan haha.
Daarna hadden we afgesproken met een Nederlandse man die hier al heel lang woont, maar die oorspronkelijk uit Eersel komt! Met hem hebben we heel lang zitten kletsen in de tuin van een restaurant. Wel leuk om ook eens met iemand anders hier echt Nederlands te praten, want al dat Engels praten is toch soms wel vervelend haha.
Omdat het al laat was toen we afscheid van hem namen, besloten we om maar ergens te gaan eten. Daarna was het weekend voorbij.
Maandag was Derrick er niet, en heb ik dus grotendeels in mijn eentje voor het project gewerkt. Wel heb ik er samen met Marjon voor gezorgd dat het contract voor de keuken en het contract voor de boekenkast is getekend. Een echte vooruitgang voor het project!
Gisteren was Derrick er wel weer, en hebben we samen uitgezocht hoe het nu zat met dat meisje waarvan vrijdag het formulier niet klopte. Wat bleek: ze woonde bij haar oom en tante in Kampala (dus twee verzorgers) en had daarnaast in het dorp ook nog twee ouders! Vervolgens hebben we contact opgenomen met de schooldirectrice, die natuurlijk gelijk in de verdediging schoot.
We zijn gisteren en vandaag wel weer een eind verder gekomen met het project, en hebben ook weer een nieuw kindje gevonden voor die Nederlandse stichting.
Ook zijn vandaag de materialen voor de keuken bij de school afgeleverd, en is er weer een contract ondertekend: dat voor het afdekken van de sloot die op de plek loopt waar de keuken gebouwd moet worden.
Morgen hoop ik de nieuwsbrief voor het project af te krijgen, waar ook foto's van het leveren van spullen voor de keuken komen te staan die ik heb gemaakt. Ik hoop dat de sponsors de nieuwe nieuwsbrief leuk vinden. Ook hoop ik dat we dan eindelijk een beslissing kunnen nemen over wie het watersysteem (dakgoten en een tank) gaat bouwen. We zullen zien...
Ook van het "te laat komen" heb ik veel gemerkt. Ondertussen is het zo dat ik verbaasd ben wanneer iemand op tijd komt!
Maargoed, hier een overzicht van wat ik de afgelopen week heb gedaan:
Donderdag en vrijdag heb ik aan het project gewerkt. We hebben die dagen al vooruitgang geboekt door verschillende offertes te ontvangen, met mensen rond de tafel te zitten etc. Vrijdag was er daarnaast nog iets anders wat we moesten doen: een Nederlandse organisatie die een aantal kinderen op de school sponsort, wilde van vijf nieuwe kinderen (van de lijst met gesponserde kinderen) een soort "profiel ontvangen. We hadden dus een vragenlijst opgesteld en aan de schooldirectrice gevraagd of zij een aantal kinderen uit wilde kiezen die op dat moment in de stad waren (veel kinderen gaan tijdens de vakantie naar het dorp waar hun familie vandaan komt). We zijn naar de school gegaan, om daar de vragenlijsten in te vullen en foto's van de kinderen te nemen. Het duurde al vrij lang voordat de kinderen kwamen opdagen, en een paar keer was het ook nog zo dat er alleen een kind of alleen een ouder kwam, terwijl we ze allebei nodig hadden. Uiteindelijk heeft dit ongeveer twee uur geduurd, en toen moesten we alles nog in de computer zetten. We kwamen er toen ook achter dat de gezinssituatie van een van de kinderen niet klopte met wat er vorig jaar was ingevuld...
Vrijdagavond zijn we naar de rugbyclub hier in Kampala geweest. Toen ik hoorde dat we "uitgingen" naar een rugbyclub dacht ik: "huh?!" Maar 's avonds blijkt dit gewoon een soort bar te zijn. Eerst hebben we een tijd boven gezeten, waar het redelijk rustig was. Daarna zijn we naar beneden gegaan, eigenlijk om nog één drankje te drinken voordat we gingen, maar daar zijn we nog best lang gebleven. Dit was wel een aparte ervaring. Beneden was namelijk de echte bar/club en dansten mensen. Dit dansen is echt heel anders dan in Nederland. Mensen gaan gewoon los en het maakt ze niet uit wat anderen denken.
Zaterdag heb ik eerst lekker uitgeslapen, en daarna zijn we naar het national museum geweest in Kampala. Een museum dat qua structuur, onderhoud en allerlei andere dingen heel anders is dan Nederlandse musea. Ik weet zeker dat Manuel hier heel veel commentaar op zou hebben hahaha! Er kropen zelfs torretjes door sommige archeologische vondsten die tentoongesteld waren!
Daarna zijn we iets gaan eten en boodschappen gaan doen, want we hadden letterlijk NIKS meer in huis!
's Avonds zijn we naar een barbeque geweest van iemand uit Canada die uit Oeganda vertrok om in Londen te gaan wonen. Maar de barbeque bleek al 's middags te zijn begonnen, dus toen wij na heel vaak fout te hebben gereden eindelijk op de plaats van bestemming aankwamen, was de barbeque al voorbij (er was nog wel een klein beetje eten over) en was de persoon voor wie dit het afscheidsfeestje was al vertrokken haha. Maar ook al was het eigenlijk al een beetje afgelopen, het was toch erg gezellig! Behalve dan dat de hond des huizes het een grappig spelletje vond om mij hard in mijn arm te bijten. Fijn.
Nadat we bij de Canadezen vertrokken waren, zijn we nog naar de bar Bubbles geweest. Ik had namelijk honger en Marjon had schijnbaar nog zin om uit te gaan haha. Bubbles is officieel een Irish Pub, maar dan aangepast op het Afrikaanse klimaat. Wat betekent dat het voor een groot deel buiten is en dat het er gewoon heel erg als een tropisch oord uitziet haha.
Zondag heb ik eindelijk het echte centrum van Kampala gezien, want zondag is de enige dat dat je daar fatsoenlijk kunt komen zonder weet ik hoe lang in de file te staan. Oké, het is geen mooie stad en het stinkt er, maar het is toch een hele ervaring! Al die mensen, al dat verkeer en al die aparte winkeltjes en kraampjes die je vanuit de auto ziet. We zijn natuurlijk ook langs het bekende plaatje van Kampala gereden: het busstation. Daarna zijn we naar een craft market gegaan, waar ik een tas, een portemonnee (voor mijn Oegandese Shillings die teveel plaats innamen in mijn gewone portemonnee) en een armbandje gekocht heb. En natuurlijk moet je overal afdingen, wat ik echt helemaal niet kan haha.
Daarna hadden we afgesproken met een Nederlandse man die hier al heel lang woont, maar die oorspronkelijk uit Eersel komt! Met hem hebben we heel lang zitten kletsen in de tuin van een restaurant. Wel leuk om ook eens met iemand anders hier echt Nederlands te praten, want al dat Engels praten is toch soms wel vervelend haha.
Omdat het al laat was toen we afscheid van hem namen, besloten we om maar ergens te gaan eten. Daarna was het weekend voorbij.
Maandag was Derrick er niet, en heb ik dus grotendeels in mijn eentje voor het project gewerkt. Wel heb ik er samen met Marjon voor gezorgd dat het contract voor de keuken en het contract voor de boekenkast is getekend. Een echte vooruitgang voor het project!
Gisteren was Derrick er wel weer, en hebben we samen uitgezocht hoe het nu zat met dat meisje waarvan vrijdag het formulier niet klopte. Wat bleek: ze woonde bij haar oom en tante in Kampala (dus twee verzorgers) en had daarnaast in het dorp ook nog twee ouders! Vervolgens hebben we contact opgenomen met de schooldirectrice, die natuurlijk gelijk in de verdediging schoot.
We zijn gisteren en vandaag wel weer een eind verder gekomen met het project, en hebben ook weer een nieuw kindje gevonden voor die Nederlandse stichting.
Ook zijn vandaag de materialen voor de keuken bij de school afgeleverd, en is er weer een contract ondertekend: dat voor het afdekken van de sloot die op de plek loopt waar de keuken gebouwd moet worden.
Morgen hoop ik de nieuwsbrief voor het project af te krijgen, waar ook foto's van het leveren van spullen voor de keuken komen te staan die ik heb gemaakt. Ik hoop dat de sponsors de nieuwe nieuwsbrief leuk vinden. Ook hoop ik dat we dan eindelijk een beslissing kunnen nemen over wie het watersysteem (dakgoten en een tank) gaat bouwen. We zullen zien...
-
09 Januari 2013 - 21:01
Maria:
Leuk Eline, het gaat je goed zo te lezen. En druk aan de slag. Heel veel succes en tot je volgend verslag. xx Laurens en Maria -
10 Januari 2013 - 08:13
Meike:
Wat een leuke blog Eline! Erg leuk om te lezen wat je daar allemaal doet, ziet en meemaakt. :-)
Sommige dingen zijn wel heel typisch, haha, herken wel het een en ander vanuit mijn werk in Zambia van de zomer :p zeker het niet op tijd komen. -
10 Januari 2013 - 13:17
Angela & Anne-Marie:
Leuk om weer je verslag te lezen en zo te zien maken jullie goede vorderingen met het project.
Tsja... afspraken in de afrikaanse samenleving verlopen toch wat anders dan bij ons. Eigenlijk ook wel goed om dat te ervaren en het westerse denken te relativeren.
We wensen je nog een fijne tijd daar, Eline, en zijn benieuwd naar foto's.
Liefs van A&A -
10 Januari 2013 - 16:58
Josina:
ha Eline heb nu je verhaal ook gelezen. Mooi om te lezen wat je in een korte tijd daar toch voor elkaar krijgt.
Hier in Nederland lopen offertes e.d ook niet altijd even gladjes hoor. Dat weet ik nog wel van de bouw.
Ik spreek je zo op skyp. liefs en groetjes en je doet het fantastisch hoor!
Ben trots op je. En verheug me al op de souvenirs hahahah -
11 Januari 2013 - 12:43
Tiny:
Dag Eline, mooi verhaal en fijn dat je het zo naar je zin hebt. Ook een goede nieuwsbrief, net binnen.
veel plezier en tot Skypes.
Ps vergeet dat mooie beeld niet he. -
11 Januari 2013 - 15:22
Gerard En Sabke:
Hallo Eline
Het gaat snel je bent bijna op de helft
Het weer zal daar beter zijn als hier bij ons gaat het winteren.
Een mooi verslag
goed om te horen dat je het steeds leuker gaat vinden
Hoe kom je terug????? met een vrachtvliegtuig met alle souvenirs en een pak
aan ervaring.
groetjes uit bladel -
12 Januari 2013 - 13:49
Astrid:
Hoi Eline, leuk om uitgebreid te lezen waar je allemaal mee bezig bent en hoe het je vergaat.
Het lijkt erop dat je nu een beetje je draai hebt gevonden, fijn! Het was natuurlijk een grote cultuurshock. Je kunt trots zijn op jezelf, knap hoor hoe je het allemaal doet!
De tijd zal nu wel vliegen, al op de helft.... Geniet ervan en ik lees hier wel verder, of op skype met Manuel.
liefs van Astrid -
13 Januari 2013 - 11:46
Carla:
Hallo Eline,
Wat een leuk verslag en wat een geweldige ervaring. Geniet er van, ook van de leuke dinge in je vrije tijd. Dat hoort er ook bij.
Groetjes Caral -
13 Januari 2013 - 23:24
Mieke:
Hoi Eline,
Gaaf continent hé. Afrika is ook zo verrassend. Natuur, cultuur en mensen. Heerlijk. Volgens mij zijn wij, westerlingen, de uitzondering wat betreft werktempo en stiptheid. De rest is veel relaxter.. minder stress dus.
Geniet met volle teugen en laat alles maar lekker op je af komen. Veel succes nog, en pas goed op jezelf. Dan doen wij dat wel op je oudjes.
Groeten, Mieke.
p.s. ben benieuwd naar je foto's.. -
14 Januari 2013 - 23:12
Hanny :
Hoi Eline
Wat leuk om je verhalen te lezen. Zeker ook over je ervaringen op het werk, knap wat je al hebt kunnen doen. Ik denk dat ik volgende week gelijksoortige ervaringen zal gaan opdoen, zeker wat betreft het werkritme en tijdsafspraken. Ik krijg er steeds meer zin in Als ik jou verhaal lees. Ik hoop dat je nog een super tijd hebt daar en veel van het land kunt zien. De tijd zal wel voorbijvliegen. Succes groetjes Hanny -
18 Januari 2013 - 17:41
Josina :
Hallo Eline, Dit is echt tof wat je doe, scdhitterend, en leuke verhalen schrijf je op, Ik hoop dat je nog meer te zien krijg, het land zal best heel mooi zijn, Nu jij heel succes verder nog en de gr Josina -
19 Januari 2013 - 20:02
Josina:
hoi Eline nu zit je dus echt in het oerwoud en lees dat je ondanks de moterpech toch al wat hebt kunnen zien.
Bovenstaande berichtje is van de nadere Josina.
Ze heeft je verslag ook gelezen blijkbaar.
Hoor je morgen nog wel of na je weekend.
Ben benieuwd hoe je trip was . Liefs van die Mamma josina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
