De tijd gaat snel!
Door: Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline
21 Januari 2013 | Oeganda, Kampala
Wauw, ik ben hier nu al 3,5 week. De tijd gaat zo vreselijk snel, ik moet alweer bijna terug naar Nederland waar het koud is en sneeuwt. Maar gelukkig heb ik nog een weekje hier!
Sorry dat het zo lang geleden is dat ik een reisverslag heb geschreven, maar ik heb er gewoon geen tijd voor gehad. Nu dus even een update van de afgelopen twee weken.
De afgelopen weken heb ik doordeweeks vooral veel gedaan voor de school. De keuken wordt op dit moment gebouwd, er is een watersysteem gebouwd en we hebben nog een heel aantal andere dingen voor mekaar gekregen op de school. Ook heb ik in de afgelopen weken steeds meer geleerd hoe communicatie rondom werk en afspraken hier verloopt. Dit is toch wel heel anders dan in Nederland en in dat opzicht is gaat alles in Nederland toch wel echt een stuk gemakkelijker. Maargoed, dit is Oeganda en niet Nederland, dus zo gek is het niet dat alles hier anders gaat!
Ik vind het erg leuk om te zien dat de dingen waar ik hier aan heb gewerkt ook daadwerkelijk resultaat opleveren. Wat ik wel erg jammer vind is dat ik weg ben voordat de school begint, en dat ik de school dus niet zal zien wanneer de kinderen er zijn.
In de afgelopen week ben ik trouwens ook nog een keer echt door de slum gelopen waar de school staat. Jeetje, de manier waarop die mensen leven... Het stinkt er en het is zo vreselijk vies. Je kunt je gewoon niet voorstellen dat je daar zou moeten leven. Ik vond het wel een hele aparte ervaring.
De afgelopen tijd is het steeds drukker geworden rondom de school. Mensen komen terug vanuit het dorp waar ze vandaan komen naar Kampala, en dat merk je vooral doordat er steeds meer kinderen rondom de school spelen en rondlopen. Ook ben ik al een paar keer echt een soort bezienswaardigheid geweest voor de kinderen op de school. Wanneer ze zien dat je er bent, komen ze in groepjes naar je toe en lopen ze steeds met je mee. Op een gegeven moment, toen ik mijn camera bij had, wilde een groepje kinderen steeds dat ik foto's maakte waarop ze heel gek en grappig deden, zodat ik die vervolgens aan hen kon laten zien en zij heel hard konden lachen!
Niet afgelopen weekend maar het weekend ervoor ben ik op zaterdag in mijn eentje naar een craft market geweest hier in Kampala. Het was leuk om eens iets alleen te doen en hoewel ik het eerst moeilijk vond om dingen op de markt te kopen en steeds te moeten afdingen, vond ik het daarna best grappig. Op zondag heb ik lekker niks gedaan, wat ook wel eens fijn was. O en in de avonden (vr en za) ben ik uit eten en op stap geweest.
Het afgelopen weekend ben ik eerst op vrijdag naar het Ndere Centre hier in Kampala geweest, samen met de dochter van een vriendin van Marjon. Daar treedt een paar keer per week de Ndere Troupe op, een groep van dansers en muzikanten die allerlei soorten muziek en dans uit verschillende delen van Oeganda en omliggende landen laten horen en zien. Dit was erg leuk!
Zaterdag en zondag zijn we naar het park Murchison Falls geweest. We vertrokken zaterdagochtend heel vroeg om half 6, om zo op tijd in het park te zijn, maar jammer genoeg ging de auto na anderhalf uur kapot. Vervolgens hebben we 4 uur moeten wachten totdat de monteur kwam en de auto gemaakt kon worden, en vervolgens waren we pas om 2 uur 's middags bij de ingang van het park (in plaats van 10 uur 's ochtends, zoals we gepland hadden). Dit was erg jammer, we hadden nu veel minder tijd in het park. Toch is het heel erg leuk geweest. Toen we het park inreden, kwamen we al bijna meteen bavianen tegen. Die zitten daar in het eerste deel van het park, bestaande uit een bos, langs of op de weg. Heel leuk maar ook heel gek om deze dieren zomaar in het wild te zien! Vervolgens reden we verder, tot we bij de Nijl kwamen. Daar pakten we om 4 uur de ferry naar de overkant van de rivier, waar onze lodge en ook het deel van het park waar alle dieren zijn is.
Die avond hebben we met de auto een tocht gemaakt door het park. Zo'n safari auto is zo leuk, vooral als het dak open is en je gewoon kunt staan en naar buiten kijken. Vrij snel zagen we ook al een aantal dieren: buffels, antilopen en zelfs olifanten! En dat was in het deel van het park waar nog niet veel dieren zaten. Toen we verder reden zagen we steeds meer van de voorgenoemde dieren, en het werd zelfs nog veel beter! Op een gegeven moment zagen we in een boom een luipaard liggen, die daarna ook naar beneden kwam gelopen! Verder hebben we ook nog van heel dichtbij een mannetjesleeuw gezien. Die katten zijn echt zo prachtig!
De volgende ochtend zijn we weer op met de auto het park ingegaan. We hebben weer veel dieren gezien, waaronder natuurlijk nijlpaarden, maar ook hele mooie vogels (onder andere de Shoebill die je echt niet gemakkelijk ziet), een mannetjesleeuw met maar 3 poten (arm beest!) en nog veel meer antilopen. Aan het einde van de rit hadden we nog steeds geen giraffe gezien (wel van heel veraf en in het donker), maar net voor het einde kwamen we er toch nog een tegen. Wat een gekke beesten zijn dat toch, hoe ze eruit zien!
Vervolgens zijn we weer teruggegaan naar Kampala, waar we vroeg in de avond aankwamen.
Tot zover mijn verslag. Ik ga nu genieten van mijn laatste week in Oeganda. Jammer dat het zo snel voorbij gaat, eigenlijk wil ik nog wel een keertje terug!
Sorry dat het zo lang geleden is dat ik een reisverslag heb geschreven, maar ik heb er gewoon geen tijd voor gehad. Nu dus even een update van de afgelopen twee weken.
De afgelopen weken heb ik doordeweeks vooral veel gedaan voor de school. De keuken wordt op dit moment gebouwd, er is een watersysteem gebouwd en we hebben nog een heel aantal andere dingen voor mekaar gekregen op de school. Ook heb ik in de afgelopen weken steeds meer geleerd hoe communicatie rondom werk en afspraken hier verloopt. Dit is toch wel heel anders dan in Nederland en in dat opzicht is gaat alles in Nederland toch wel echt een stuk gemakkelijker. Maargoed, dit is Oeganda en niet Nederland, dus zo gek is het niet dat alles hier anders gaat!
Ik vind het erg leuk om te zien dat de dingen waar ik hier aan heb gewerkt ook daadwerkelijk resultaat opleveren. Wat ik wel erg jammer vind is dat ik weg ben voordat de school begint, en dat ik de school dus niet zal zien wanneer de kinderen er zijn.
In de afgelopen week ben ik trouwens ook nog een keer echt door de slum gelopen waar de school staat. Jeetje, de manier waarop die mensen leven... Het stinkt er en het is zo vreselijk vies. Je kunt je gewoon niet voorstellen dat je daar zou moeten leven. Ik vond het wel een hele aparte ervaring.
De afgelopen tijd is het steeds drukker geworden rondom de school. Mensen komen terug vanuit het dorp waar ze vandaan komen naar Kampala, en dat merk je vooral doordat er steeds meer kinderen rondom de school spelen en rondlopen. Ook ben ik al een paar keer echt een soort bezienswaardigheid geweest voor de kinderen op de school. Wanneer ze zien dat je er bent, komen ze in groepjes naar je toe en lopen ze steeds met je mee. Op een gegeven moment, toen ik mijn camera bij had, wilde een groepje kinderen steeds dat ik foto's maakte waarop ze heel gek en grappig deden, zodat ik die vervolgens aan hen kon laten zien en zij heel hard konden lachen!
Niet afgelopen weekend maar het weekend ervoor ben ik op zaterdag in mijn eentje naar een craft market geweest hier in Kampala. Het was leuk om eens iets alleen te doen en hoewel ik het eerst moeilijk vond om dingen op de markt te kopen en steeds te moeten afdingen, vond ik het daarna best grappig. Op zondag heb ik lekker niks gedaan, wat ook wel eens fijn was. O en in de avonden (vr en za) ben ik uit eten en op stap geweest.
Het afgelopen weekend ben ik eerst op vrijdag naar het Ndere Centre hier in Kampala geweest, samen met de dochter van een vriendin van Marjon. Daar treedt een paar keer per week de Ndere Troupe op, een groep van dansers en muzikanten die allerlei soorten muziek en dans uit verschillende delen van Oeganda en omliggende landen laten horen en zien. Dit was erg leuk!
Zaterdag en zondag zijn we naar het park Murchison Falls geweest. We vertrokken zaterdagochtend heel vroeg om half 6, om zo op tijd in het park te zijn, maar jammer genoeg ging de auto na anderhalf uur kapot. Vervolgens hebben we 4 uur moeten wachten totdat de monteur kwam en de auto gemaakt kon worden, en vervolgens waren we pas om 2 uur 's middags bij de ingang van het park (in plaats van 10 uur 's ochtends, zoals we gepland hadden). Dit was erg jammer, we hadden nu veel minder tijd in het park. Toch is het heel erg leuk geweest. Toen we het park inreden, kwamen we al bijna meteen bavianen tegen. Die zitten daar in het eerste deel van het park, bestaande uit een bos, langs of op de weg. Heel leuk maar ook heel gek om deze dieren zomaar in het wild te zien! Vervolgens reden we verder, tot we bij de Nijl kwamen. Daar pakten we om 4 uur de ferry naar de overkant van de rivier, waar onze lodge en ook het deel van het park waar alle dieren zijn is.
Die avond hebben we met de auto een tocht gemaakt door het park. Zo'n safari auto is zo leuk, vooral als het dak open is en je gewoon kunt staan en naar buiten kijken. Vrij snel zagen we ook al een aantal dieren: buffels, antilopen en zelfs olifanten! En dat was in het deel van het park waar nog niet veel dieren zaten. Toen we verder reden zagen we steeds meer van de voorgenoemde dieren, en het werd zelfs nog veel beter! Op een gegeven moment zagen we in een boom een luipaard liggen, die daarna ook naar beneden kwam gelopen! Verder hebben we ook nog van heel dichtbij een mannetjesleeuw gezien. Die katten zijn echt zo prachtig!
De volgende ochtend zijn we weer op met de auto het park ingegaan. We hebben weer veel dieren gezien, waaronder natuurlijk nijlpaarden, maar ook hele mooie vogels (onder andere de Shoebill die je echt niet gemakkelijk ziet), een mannetjesleeuw met maar 3 poten (arm beest!) en nog veel meer antilopen. Aan het einde van de rit hadden we nog steeds geen giraffe gezien (wel van heel veraf en in het donker), maar net voor het einde kwamen we er toch nog een tegen. Wat een gekke beesten zijn dat toch, hoe ze eruit zien!
Vervolgens zijn we weer teruggegaan naar Kampala, waar we vroeg in de avond aankwamen.
Tot zover mijn verslag. Ik ga nu genieten van mijn laatste week in Oeganda. Jammer dat het zo snel voorbij gaat, eigenlijk wil ik nog wel een keertje terug!
-
21 Januari 2013 - 18:17
Carla:
Hallo, ik dacht al dat ik een verslag gemist had. Wat een eevaringen, goed dat je alleen bent gegaan naar de markt bent gegaan. Nog veel plezier de laatste week, de tijd zal,snel gaan. Groetjes en tot kijk -
21 Januari 2013 - 21:28
Marloes :
Ha Eline!
Wat fijn dat je het zo leuk hebt (gehad), dat je geeneens tijd had om te schrijven!
Geniet van die laatste tijd, voor je het weet sta je weer in ons koude kikkerlandje, met je wintertenen in de sneeuw.
Groetjes,
Marloes -
21 Januari 2013 - 21:51
Maria:
Gewoon een keertje teruggaan. Josina en ik gaan wel met je mee. haha.
Heel veel groetjes en maak er nog wat moois van. -
22 Januari 2013 - 12:49
Tiny:
Dag Eline,
Fijn dat je het zo goed naar je zin hebt.
Ben blij dat je zelfs wil blijven.
Leuk dat je ook resultaat ziet van het werk.
Feliciteer Marjon met haar verjaardag van ons.
Tiny -
22 Januari 2013 - 14:58
Nel En Wil:
Hoi Jelena,
Inderdaad, de tijd gaat snel.Het einde is al weer in zicht.
Het is leuk dat jij je zo amuseerd.Je bent weer een ervaring rijker.
Goede reis volgende week en tot ziens op het Aangelag.
groetjes nel en wil -
24 Januari 2013 - 14:28
Gerard En Sabke:
Ha die Eline
heerlijk dat je die safarie mee hebt gemaakt.
als ik dat vertel aan mensen denken ze altijd aan een soort beekse bergen.
maar dit is echt.
Het is wel jammer dat je het begin van het schooltje niet mee kan maken,maar dat is weer een reden om eens terug te gaan dat wordt sparennnnnnnnnnnnnn.
Maar aan je schrijven te merken heb je het erg naar je zin gehad.
Een fijn terug reis en voor volgende week hebben we speciaal voor jou beter weer besteld.
geniet nog maar van die paar dagen. -
24 Januari 2013 - 18:27
A&A:
Dag Eline,
Je verslag ziet er weer heel avontuurlijk uit.
Vooral die safari.... zouden we ook wel eens willen!
Maar eigenlijk ook heel goed dat je de keerzijde hebt gezien van in Oeganda leven .... de buurten waar het niet zo fijn is om te zijn.
Wie weet komt het er in de toekomst nog wel eens van om weer eens te kijken hoe het schooltje is als de kinderen er zijn.
Maar toch ook heel goed om weer terug te komen in de sneeuw hier, toch?
Geniet nog maar van je laatste dagen daar en tot gauw!
Liefs van Angela & Anne-Marie -
26 Januari 2013 - 17:08
W Groenen:
HOI ELINE,
ZOALS JE ZIET KEN IK JE NAAM WEL,MAAR JE BUURMAN WIL GR. NIET
DIE HEEFT DE VORIGE KEER GERAGEERD.
ELINE IK GENIET VAN JE VERHALEN EN VIND HET ZO FIJN VOOR JE ,DAT JE HET ZO NAAR
JE ZIN HEBT.VOLGENS MIJ HEB JE HET STRESSBALLETJE NOG NIET NODIG GEHAD.
HEEL VEEL GROETJES VAN ONS EN TOT ZIENS
WIL EN NEL GR.
-
26 Januari 2013 - 17:40
Nel En Wil Groenen:
Hoi ELINE,
Sorry dat wij jou in onze mail van 22 jan.j.l. jelena hebben genoemd.
Duizend maal excuus .
Nel en Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
